Samara, Alajuela... Madrid!

Hoewel we hadden bedacht om steeds een tijdje op dezelfde plek door te brengen, hadden we eigenlijk niet gepland zo lang in Samara te blijven. We logeerden uiteindelijk bijna twee weken in hostel ‘Las Mariposas’ in deze relaxte kustplaats op het schiereiland aan de westelijke kust van Costa Rica.

Slow travel in Costa Rica

Na een maand Cuba kwamen we twee weken geleden terecht in het comfortabele Costa Rica. Cuba was fantastisch, maar wat een luxe om ons weer in de bewoonde wereld te begeven met wifi, supermarkten en normale horecagelegenheden. Na een dagje research besloten we te vertrekken naar Tortuguero aan de oostkust van Costa Rica. We gingen met het openbaar vervoer per bus, nog een bus en een boot naar het eiland. Best heftig met een koffer, een backpack en drie stuks handbagage. Dit strookt dan wel weer mooi met ons voornemen om lekker rustig aan te doen en steeds wat langer op een plek te blijven.

Cuba: Trinidad en Cienfuegos

We sloten ons verblijf in Havana af met de prijsuitreiking van het schaaktoernooi. Normaal niet heel spannend, maar in Cuba pakken ze dat toch net weer anders aan. Voor de kenners: Ivanchuk danste –gekleed in pak en met zijn pet scheef op zijn hoofd- als geïmproviseerde slotact met een Cubaanse zangeres. We namen afscheid van Rob, die terug naar Nederland vloog, en vertrokken de volgende dag met Marc naar het midden van Cuba: Trinidad.

Cuba: Vinales en Havana

De vorige blogpost eindigde met onze busreis naar het prachtige Vinales. De stad ligt in een vallei en is omringd met kalkstenen bergen en tabaksplantages. We logeerden er vier dagen in een casa particular. Daarna hebben we nog een kleine twee weken doorgebracht in Havana, waar we een schaaktoernooi speelden.

Van Aruba naar Cuba

Onze laatste week op Aruba was druk. Naast het afronden van de trainingen (Thomas), het inpakken van onze bagage (Amy) en het schrijven van ons voorlopig laatste freelancewerk, boekten we nog even snel een vlucht van Cuba naar Costa Rica voor eind mei. In de tussentijd probeerden we een programma te maken voor de dagen in Cuba waarop we niet zouden schaken (Capablanca Memorial). Hiernaast vonden we ook nog wat tijd om meer van Aruba te zien.

Ouders op Aruba!

De afgelopen week was bijzonder, want mijn (Amy’s) ouders kwamen een weekje langs op Aruba. Natuurlijk werd een groot deel van deze week doorgebracht op het strand en op de boulevard, maar we hebben ook andere leuke dingen gedaan!

Aruba: one happy island!

De vijf dagen op Curaçao waarmee we deze reis begonnen waren veel te kort en daarom voelde Aruba na Suriname toch een beetje als thuiskomen. Wat wel een beetje raar is, omdat het ook niet zo leuk is om een plek waar je tweeënhalve maand gewoond hebt achter te laten. Enigszins verward begonnen we daarom bijna twee weken geleden ons verblijf hier.

Vier dagen in het paradijs: Dan Ta Bai

Na twee maanden hard werken in Paramaribo was het tijd voor… vakantie! We besloten we naar het gemakkelijk bereikbare en redelijk comfortabele stuk binnenland te gaan in het Boven-Surinamegebied. Het werd Dan Ta Bai aan de Boven-Surinamerivier, op ongeveer vier uur rijden van Paramaribo.

De tijd gaat snel!

Oh ja hoor, we hebben weer dieren gezien. Het waren wederom schildpadden, maar dit keer wat grotere. We zijn met onze huisgenoten uit ons vorige huis een weekendje naar Galibi geweest om de zeeschildpadden eieren te zien leggen. Naast de zeeschildpadden brachten we ook een kort bezoek aan Frans Guyana en de Galibi Zoo met loslopende dieren.

Brokopondo en babyschildpadjes

Na ons avontuur in Coronie waar Thomas de lokale jeugd de loop van de schaakstukken bijbracht, waren we twee weken geleden uitgenodigd in het district Brokopondo om daar de kinderen ook kennis te laten maken met het schaakspel. Brokopondo bestaat voor een groot deel uit het Brokopondo-stuwmeer. Dit enorme meer van 1500 m2 is in de jaren zestig aangelegd ten behoeve van bauxiet- en energiewinning. Je ziet de boomtoppen van de bomen nog steeds uit het meer steken. 

Het dagelijks leven in Paramaribo

Inmiddels zijn we aardig gewend in Paramaribo. De eerste tweeënhalve week in het studentenhuis zijn omgevlogen. Het samenleven met huisgenoten was erg gezellig en heeft ons al snel geleerd hoe we ons door de stad kunnen voortbewegen, waar de beste stagiairemenu’s te verkrijgen zijn en wat ’s avonds laat de places to be zijn. Dit laatste blijkt trouwens
iedere avond een andere locatie te zijn, die allemaal één ding gemeen hebben: je kunt er over de blonde hoofden lopen. Suriname is namelijk een zeer populaire stagebestemming onder
Nederlandse en Vlaamse studenten.

Nog meer diertjes

Inmiddels zijn we alweer bijna drie weken weg. Langzaam stappen we over de grens van ‘gewoon’ vakantievieren naar Reizen met een hoofdletter R, of ‘wandelen’, zoals ze dat hier noemen. Na veel slaapdagen in Suriname hebben we inmiddels ook het een en ander ondernomen, zoals een combinatiedagje dolfijnen spotten, fort Nieuw-Amsterdam bewandelen, de plantage 'Rust en werk' bekijken en kaaimannen knuffelen.

Knuffelen ja, want het heet officieel spotten, maar laat je daar niet door misleiden! Thomas had zich niet echt ingelezen en Amy was vergeten hem in te lichten, waardoor hij niet wist dat de kaaimannen in de boot getild zouden worden.

Paramaribo

Na vijf dagen relaxen op Curaçao, was het donderdag tijd voor onze eerste ‘echte’ bestemming: tweeënhalve maand Suriname. Suriname lijkt ergens op Curaçao: het is mooi weer, de mensen zijn vrolijk, je beseft dat je aan de andere kant van de wereld bent en tegelijkertijd verbaas je je voortdurend over de Nederlandse invloeden. Zo hoorden we dat je hier ook gewoon de Blokker-folder krijgt, is Sanoma goed vertegenwoordigd bij de Surinaamse boekhandel en hebben we –ondanks onze brave voornemens om lokaal te koken- al een paar keer boodschappen gedaan bij een winkel die duidelijk is gericht op Nederlanders die hun eigen producten missen.

Toch voelt het hier anders dan op Curaçao.

Dolfijnen en schakers op Curaçao

Zondagavond zijn we na een lange reisdag (4 uur opgestaan) aangekomen in een fijn appartementje op Curaçao. Hier krijgen we langzaam de tijd om het drukke Nederlandse tempo achter ons te laten. Met name de laatste dagen voor ons vertrek hebben we veel rondjes gerend om onze spullen op te ruimen en het huis klaar te maken voor de huurders.

Na wat relaxen op een rustig strandje, wandelen in Willemstad en snelschaken in de loungebar met Fabio, Rensley en Ursus, ging deze week een stille wens van Amy en na enig aandringen ook van Thomas in vervulling: zwemmen met dolfijnen!